De eerste echte dag in Iran laat het verschil in het land al zien. Qom, de theologische hoofdstad van het land is streng. Je ziet er bijna alleen maar vrouwen in chador, een enorme zwarte doek die op de een of andere manier moet worden omgeslagen. Je ziet er mullahs, islamitische geleerden en afbeeldingen van martelaren uit de dodelijkste oorlog van hedendaags Iran: de Iran-Irak oorlog. De foto's worden begeleid met teksten als: 'voor de Satan is in mijn hoofd geen plaats.'

We bezoeken gelijk het mausoleum. Het is nog niet zo druk dus we kunnen gelijk naar binnen. Natuurlijk wel in chador. Ik heb een lange zwarte kaftan aangetrokken en daarop een zwarte hoofddoek en sjaal. Ik hoop dat het goed is zo. Maar helaas, ook ik krijg een chador aangereikt. Wel een met bloemetjes! Alle vrouwen staan te worstelen met de doek. We krijgen met eindelijk om, maar het blijft wennen. We houden met aan alle kanten vast, maar ieder zuchtje wind neemt met al mee, inclusief je hoofddoek. Een paar keer zie ik vrouwen lichtelijk in paniek raken omdat hun haar zichtbaar is.

Al met al is het prachtige, ook de ervaring met de chador. Er worden genoeg foto's gemaakt en we vinden het stiekem wel amusant, de bloemetjes tussen de zwarte gewaden.

We krijgen door een mullah een rondleiding, die ons meer dan eens op het hart drukt dat Fatima te vergelijken is met Maria, die ze meer vereren dan Fatima. Hij meldt ook dat de sjiieten daarnaast ook alle profeten vereren dus dat ze er geen profeten bij verzinnen, maar zei hij ook: nog niet alle profeten zijn bekend en de 12e imam, Mahdi, moet nog terug komen.

We lopen nog een rondje op de bazaar, leveren de chador in en gaan op weg naar Kashan.

De korte nacht speelt parten, de busreis is niet bijzonder mooi en dus dut ik in. Ik word wakker als we in Kashan aankomen. We lunchen eerst en gaan dan naar de Tuin, Fig, een Unesco-monument. De gids geeft uitleg van de mooie tuin. Veel groen, mooie fresco's en kabbelend water. Heel fijn om te ontspannen.

We worden naar het hotel gebracht waar ik wederom een kamer deel. Nu toch weer mijn kleding herschikken en naar het centrum: een hapje eten.