onzevrouwinteheran.reismee.nl

Kashan & Abyaneh: authentiek Iran

Dag twee in Iran staat op de planning. Na een langere nacht slaap en een klein ontbijt, gaan we eerst nog de stad Kashan bekijken. We brengen een bezoek aan het badhuis met prachtige mozaïeken en schilderingen. De gids laat ons als eerste het vrouwengedeelte zien, een mooi ruim ingerichte badplaats. Het mannengedeelte is ook mooi, maar komt niet in de buurt. Waarom de vrouwen een mooiere plek hebben? Zij hebben immers meer tijd om te badderen terwijl de mannen aan het werk zijn. Een uurtje of twaalf in de hamam is blijkbaar niet ongekend. Huwelijken worden er gearrangeerd, er worden zaken gedaan en natuurlijk het nodige gekletst over de echtgenoten.

Kashan is bekend vanwege haar authentieke huizen en windmolens: badgirs. De architectuur wordt ook wel hijab-dar genoemd: van buiten lijkt het niet zo bijzonder, maar van binnen is dat wel zo. En dat blijkt: de lemen huizen met koepels zijn vooral grappig van buiten, maar net als het oude badhuis totaal beschilderd. En ook aangenaam: ze zijn koel. Dat is fijn, want de zon brandt flink.

In Kashan bezoeken we de moskee en madrassa, de koranschool. We worden in onze tocht door de stad vriendelijk gegroet door eigenlijk iedereen. Meisjes kijken stiekem onder de poorten van het schoolplein door om een glimp op te vangen van de buitenlanders.

Een bijzondere ontmoeting hebben we in de Mongoolse cistern waarbij een heiligdom is gebouwd voor de kleinzonen van Ali en Huissen. Ik raak aan de praat met twee Irakezen, die, naar eigen zeggen, voor een paar dagen in Iran zijn en morgen alweer terug moeten naar 'explosion-hole' Bagdad. Natuurlijk moeten er foto's worden gemaakt van de Nederlanders en we praten nog wat na over de bijzondere schildering bij het heiligdom : de profeet Mohammed afgebeeld met zijn belangrijkstem personen en aartsengel Djibril/Gabriel. We verbazen ons erover, maar de beheerder van de cistern zegt dat het 'imagination' is. Het is in ieder geval een mooie verschijning.

Ook in Kashan zien we overal rood, zwarte en groene vlaggen hangen voor Ashura, het feest dat de sjiieten uitgebreid vieren komende week. Wanneer wij in Teheran zijn, zal het op het hoogtepunt zijn: de processies in de straten waarbij enorme ploegen worden gedragen en jonge mannen zich geselen. Dat klinkt afschuwelijk, maar als religiewetenschapper is dat natuurlijk interessant. Ik had er totaal geen rekening mee gehouden dat ik dat zou meemaken, dus je kunt je voorstellen hoe enthousiast ik daarover was. En natuurlijk is het mooi om te zien hoe dit feest wordt voorbereid!

Na een fijne lunch in een mooi traditioneel huis vertrekken we naar Abyaneh, een klein dorpje in de bergen. We rijden dwars door de woestijn. Even een hazenslaapje, want de lunch was lekker maar redelijk zwaar voor de Nederlandse die 's middags brood en soep eet, ondanks dat de lunch kamelenvlees bevatte.

Onderweg stoppen we bij een oude ruïne met daarvoor een granaatappelplantage. Ook stoppen we bij een oude begraafplaats waar nog steeds sporen te vinden zijn van het zoroastrisme.

Dan komen we aan in Abyaneh, net voor zonsondergang. We wandelen gelijk het oude dorp in, de rode kleuren van de huizen, de fleurige chadors en de wijde broeken van de mannen komen ons al tegemoet. Het is een prachtige wandeling langs alle kleine steegjes, verborgen deuren en huisjes en natuurlijk de katten in het dorp. Veel huizen hebben namelijk een tunneltje waardoor de katten het huis in kunnen. Het wordt al snel donker en we lopen langs de bergen weer terug naar het hotel. We blijven even rusten en vervolgens hebben we het diner. Ik loop naar beneden, mijn lange blouse weer aan. Beneden aan de trap voel ik ineens dat ik mijn hoofddoek vergeten ben op te doen. En net voordat ik weer naar boven wil, komt er net een Iraanse man naar buiten. Ik verontschuldig me en neem een sprintje terug naar mijn kamer. Eenmaal weer beneden zie ik een reisgenote, ook zonder hoofddoek. Ook zij vergat 'm om te doen. Blijkbaar voelen we ons hier thuis, want thuis hoeft de doek niet op. Het diner en de thee op het balkon geven dat gevoel ook. Waarschijnlijk gaat de waterpijp aan straks..

Khoda hafez uit Abyaneh! !!!

Reacties

Reacties

Simone

Heb je zo lang gezocht naar een mooie hoofddoek, doe je 'm niet om.. ;)
Je reis klinkt nu al als een enorm avontuur. Ik kan niet wachten tot ik je blog over Ashura! Liefs uit best koud Nederland (geniet nog maar even van die woestijnhitte!)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!